Voor de tweede keer op rij waren wij bijeen in de Goffertboerderij. Het was vorig jaar goed bevallen: het eten,
het weer en de hele bubs. Hoe zou het deze keer zijn?
De lente was tot nu toe een drama, maar zoals zo vaak was de dag van de reünie in Nijmgen stralend en aangenaam
met 22° in een vriendelijk zonnetje. Het was het 9-de lustrum van de studentenflat, en dat betekende: dames!!
Er zijn er onder ons die er maar niet genoeg van krijgen, en zij mochten dit jaar volop aan hun trekken komen.
Aldus luidt de afspraak die notoire tegenstanders hun als concessie hadden gegund.
Frieke kwam als eerste, maar bleek alleen een glaasje mee te drinken omdat zij voor Chris als chauffeur (v)
fungeerde, enkele reis nog wel. Heel vroeger was zij chauffeuse, maar nu afgekoeld.
Wij wachtten en wachtten, we rekenden toch in ieder geval op René met aanhang, maar hij liet te elfder uren
weten dat zijn geliefde Migraine prefereerde om bij hem te blijven. Bovendien had ze hem het bed ingelokt.
Pauls reactie: "Ach, de kater
van de buren heette indertijd ook zo, daar mis je niets aan!". Maar René was geëxcuseerd want
iemand wist dat hij de avond tevoren zijn dochter had moeten helpen met een scriptie criminologie (in Rotterdam,
niet Groningen alwaar juist een hooggeleerde criminoloog op plagiaat was betrapt). En dat leidde er dan weer toe dat
wij Guus eens duchtig gingen ondervragen over zijn ex-collega-hoogleraar Stapel in Tilburg. Guus zit ook in dat
nest, wisten wij. Hij, Guus, zag kans zich overtuigend te exonereren van alle aantijgingen.
Terug naar de dames. Uiteindelijk bleken er nul (0) vrouwen aanwezig bij het diner. Kennelijk hebben wij de aanhang
indertijd efficiënt met vijandschap bejegend en durven zij niet meer. Afijn, over vijf jaar is er herkansing,
hoewel wij er rekening mee moeten houden dat vele dames zich dan ook weer vijf jaar ouder zullen voelen. Tenzij wij
wat actiever worden en met inruilacties en dergelijke voor verjonging zorgen.

Het allereerste, algemene gespreksonderwerp was Fred. Dat kon omdat hij er niet was. Dat zat zo. Volgens de
geldende afspraken neemt Serv aan het begin van het jaar contact op met iedereen om hem aan de datum te
herinneren. Dat doet hij met mail, behalve met Fred want die heeft dat niet. Serv gebruikt de telefoon.
Dat is mooi als men opneemt, maar anders moeten er moderne communicatiemiddelen worden ingezet. Zeer recent,
op 27 december 1851, zijn de eerste postzegels op de markt gebracht en kan men op allereenvoudigste wijze brieven
versturen. Dat had Serv even gemist, dus Fred was niet bereikt. Paul is daarom op de vigilie nog even gaan
kijken in Dordrecht. Trof daar een kennelijk bewoonde, maar donkere en opgeruimde flat aan. Vooral dat laatste
is dermate atypisch dat geconcludeerd moest worden dat Fred op vakantie was. Serv zal hem nu spoedig alsnog middels
het zo nieuwerwetse postsysteem benaderen opdat Fred niet voortijdig weer een vakantie gaat boeken in mei 2014.
Dit bericht bereikte nog net vóór sluiting de beurs zodat de koers van KPN een mooie sprong maakte.
Uiteindelijk werd het lustrum gevierd door het magere aantal van tien ganggenoten. Wat het meeste opviel was wel
dat iedereen inmiddels op zo verstandige wijze met drank verkeert. Niets van het studentikoze slempen. Beschaafd
een paar biertjes, met 10 man slechts 4 flessen wijn in totaal bij het eten, Justitie wordt er niet meer rijk
van. Daar waren natuurlijk wel wat maatregelen voor nodig: Chris werd in- en weggebracht en Wil was er weer per
fiets vanuit Den Bosch. Dat is een aardige fysieke prestatie die een krachtig lichaam vergt. Zoals wij vroeger
al zeiden van de roeiers van Focas: die zijn sterk want die zijn niet slim. Wij hebben het getest: een college
Formele Logica viel bij Wil op geasfalteerde bodem.
Dit alles vond plaats tijdens het diner dat niet duur en toch smakelijk was. Dat herinnerde Hans Belt en Serv
eraan dat je nòg goedkoper en vooral meer kunt eten over de grens, in Kranenburg. Het voorstel om dan
volgend jaar daar te vergaderen, werd uiteindelijk aangenomen. Wel met enige reserve, want wij vrezen voor
het weer. Immers, het is traditie dat wij mooi weer treffen. Met uitzondering van de keren dat we elders onze
reünie hebben gehouden: Tilburg was geen goede keus en in Den Bosch viel er meer water via onze hoofden
in de Dieze dan dat er al in zat. Daarom zijn wij ook niet ingegaan op de uitnodiging om naar
Schiermonnikoog te komen. Waren wij gegaan, dan was het eiland nu weggespoeld geweest.
Gelukkig ligt Kranenburg dicht bij Nijmegen, maar de Deutscher Wetterdienst te Offenbach is gewaarschuwd!

Bij het afrekenen etaleerde Serv een knap staaltje financiële virtuositeit. Hij vroeg aan Paul om de rekening
te delen door 8. Dat bedrag wilde hij bij iedereen ophalen om dan, na betaling van het geheel, zelf nog wat
over te houden. Wij vonden alles best maar iemand rekende hem voor dat hem dat slecht zou bevallen. Dus werd de
rekening alsnog door 10 gedeeld nadat er ten behoeve van de fooi was afgerond. Het aldus opgehaalde bedrag werd
ter hand gesteld van de dienster die bemerkte dat het teveel was. Serv legde geduldig uit dat het teveel haar
tip zou zijn. Daarop vertelde zij dat er weliswaar minder, maar toch nog teveel geld was gegeven. En dus kreeg
Serv alsnog een tientje terug dat hij heeft laten uitbetalen in losse euro's die hij weer keurig netjes als
bijdrage in het gratis parkeren heeft uitgedeeld aan iedereen.
Wie het niet snapt kan er nog over bellen met hem. Of corresponderen.
En zo ging weer ieder zijns weegs. Het laatste gepruttel kwam van Chris die het erg druk had gehad met
fotograferen (zie boven). Hij is gewend de bijeenkomst te sluiten
met een vertederende toespraak, maar de voorzitter had vergeten hem het slotwoord te geven. Chris, schrijf het op
en begin er volgend jaar mee!
We zoeken verder nog naar de actuele gegevens van enige anderen, bijvoorbeeld Rien
Franken en Herman Mulders, en nu ook de onderhuursters!